To tylko sztuka

Terrence Mcnally
  • PREMIERA — 7 czerwca 2013
  • CZAS TRWANIA — 130 min

Aktorzy


Realizatorzy

  • Autor: Terrence Mcnally
  • Reżyseria: Bartłomiej Wyszomirski
  • Asystentka reżysera: Teresa Iwko
  • Scenografia: Wojciech Stefaniak

Bezlitosne kulisy showbiznesu. Czy możliwa jest tam przyjaźń, zaufanie i szczerość? Czy liczy się jedynie sława, sukces i pieniądze?

Nowa sztuka „Złote Jajo” ma właśnie swoją prapremierę na nowojorskim Broadway’u. Akcja rozgrywa się w prywatnej sypialni producentki owego przedstawienia, Julii Budder, podczas zorganizowanego z tej okazji przyjęcia. W tym gronie są tylko wybrani, najbliżsi współpracownicy i przyjaciele, w większości twórcy premierowego spektaklu. Wszyscy czekają z niecierpliwością na najważniejsze wydarzenie wieczoru – pierwszą recenzję New York Timesa. To od niej zależy dalsze istnienie przedstawienia, a tym samym być albo nie być wszystkich jego twórców.

Grono tworzą między innymi: Peter Austin - autor sztuki, który całe życie czekał na swój broadwayowski debiut, Frank Finger - niezrównoważony reżyser, „złote dziecko sceny”, który marzy o pierwszej w życiu porażce, Virginia Noyes - gwiazda głównej roli, nadużywająca środków odurzających, która liczy na wielki powrót, po sromotnej klęsce w Hollywood i James Wicker - najlepszy przyjaciel autora, egocentryczny aktor, który odrzucił główną rolę w „Złotym Jaju” dla serialu telewizyjnego, który właśnie zdejmują z anteny. Jest i krytyk teatralny Ira Frute, słynący ze swej nienawiści do twórców teatralnych, gdyż sam od lat pisze sztuki do szuflady, młody, aspirujący do tego świata aktor Gus oraz taksówkarka Emma z Manhattanu, która widziała już wszystko.

Wszyscy zaczynają skakać sobie do gardeł kiedy z telewizji, radia i przecieków z prasy zaczynają napływać wieści o nieuchronnej klęsce.

Najbliższe terminy


Galeria zdjęć

Recenzje

  • Byłam bardzo ciekawa, jak reżyser Bartłomiej Wyszomirski odnajdzie się w rzeczywistości teatru, który ma swój niepodrabialny styl, markę i wierną publiczność przyzwyczajoną do inscenizacji wysokiej próby. Zadanie było łatwe i trudne je...
    Dorota Bogucka, ZwierciadłoStrzałka w prawo