To tylko sztuka
- PREMIERA — 7 czerwca 2013
- CZAS TRWANIA — 130 min
Aktorzy
- James Wicker: Paweł Wawrzecki
- Virginia Noyes: Ewa Kasprzyk
- Julia Budder: Ewa Wencel
- Peter Austin: Grzegorz Wons
- Frank Finger: Andrzej Andrzejewski
- Gus P. Head: Marcin Kwaśny
- Ira Frute: Jacek Łuczak
- Emma: Lucyna Malec
Realizatorzy
- Autor: Terrence Mcnally
- Reżyseria: Bartłomiej Wyszomirski
- Asystentka reżysera: Teresa Iwko
- Scenografia: Wojciech Stefaniak
Bezlitosne kulisy showbiznesu. Czy możliwa jest tam przyjaźń, zaufanie i szczerość? Czy liczy się jedynie sława, sukces i pieniądze?
Nowa sztuka „Złote Jajo” ma właśnie swoją prapremierę na nowojorskim Broadway’u. Akcja rozgrywa się w prywatnej sypialni producentki owego przedstawienia, Julii Budder, podczas zorganizowanego z tej okazji przyjęcia. W tym gronie są tylko wybrani, najbliżsi współpracownicy i przyjaciele, w większości twórcy premierowego spektaklu. Wszyscy czekają z niecierpliwością na najważniejsze wydarzenie wieczoru – pierwszą recenzję New York Timesa. To od niej zależy dalsze istnienie przedstawienia, a tym samym być albo nie być wszystkich jego twórców.
Grono tworzą między innymi: Peter Austin - autor sztuki, który całe życie czekał na swój broadwayowski debiut, Frank Finger - niezrównoważony reżyser, „złote dziecko sceny”, który marzy o pierwszej w życiu porażce, Virginia Noyes - gwiazda głównej roli, nadużywająca środków odurzających, która liczy na wielki powrót, po sromotnej klęsce w Hollywood i James Wicker - najlepszy przyjaciel autora, egocentryczny aktor, który odrzucił główną rolę w „Złotym Jaju” dla serialu telewizyjnego, który właśnie zdejmują z anteny. Jest i krytyk teatralny Ira Frute, słynący ze swej nienawiści do twórców teatralnych, gdyż sam od lat pisze sztuki do szuflady, młody, aspirujący do tego świata aktor Gus oraz taksówkarka Emma z Manhattanu, która widziała już wszystko.
Wszyscy zaczynają skakać sobie do gardeł kiedy z telewizji, radia i przecieków z prasy zaczynają napływać wieści o nieuchronnej klęsce.
Najbliższe terminy
Galeria zdjęć
Recenzje
- Byłam bardzo ciekawa, jak reżyser Bartłomiej Wyszomirski odnajdzie się w rzeczywistości teatru, który ma swój niepodrabialny styl, markę i wierną publiczność przyzwyczajoną do inscenizacji wysokiej próby. Zadanie było łatwe i trudne je...Dorota Bogucka, Zwierciadło